Default

Tam 1 sene olmuş, olacak.

Handeyle o zamanlardan kalma bir kaç "ciddili" mailleşmemiz var. "Hande Hanım teklifinizi ne zaman gönderirsiniz?" "Burcu Hanım, siz ne zaman dönersiniz" gibi. Bilemiyorum, zaman şimdi çok hızlı geçmiş gibi geliyor ama sanki öyle de hızlıca geçmemiş gibi.

Biraz daha önce yazdıklarımı da okuyarak neler yaşadığımı hatırlamak gibi bir gaflete düştüm. Vay arkadaş. Ben 1 senede kaç kere düşmüş, kaç kere kırılmış, kaç kere yuvarlanmış, kaç kere çıkmaya çalışmış ama çıkamamışım. Farkında değilsiniz değil mi?

Ben farkındayım. Hiç birini unutmadım. Ne o Kasım'ı ne o Aralık'ı. Ne o Şubat'ı, Mart'ı. Hiç birini. Gün gün, kelime kelime beynimde dönüyor herşey. Babamın ameliyatından, anneannemin rahatsızlıklarından, Aromsa'nın bitişinden, Danone'un başlangıcından, domuz gribime, mutsuzluklarıma, haksızlıklarıma, yarı yolda milyonlarca kez bırakılışıma, kaçıp gidişlerime, aldatılışlarıma, hepsine dokunuyor geçmişim. Ben hepsinin farkındayım. Hiç birini unutmadım.

Şimdi okudukça inceden inceden derinlere inip gördüğüm için paylaşmak istedim. Dönem dönem sıkıntılar yaşadım. Ailevi, maddi manevi, arkadaşsal, kişisel. Hepsinden vardır 28 senede. Ama bu sefer gözüme çarpan, okudukça kalbime dokunan en net ayrıntım ne biliyor musunuz? "Ben başardım" Evet bu sefer ben! başardım. Ben çıktım o cendereden, ben kurtardım kendimi, ben yenilmedim, ben bitti dedim bitti, ben başlayacak dedim başladı, ben seviyorum dedim sevdim, ben SEVMİYORUM dedim s.ktir ettim!

O yüzden böyle bir "güçlü" hissetmelerim. O yüzden görüp sadece gülmelerim, o yüzden "ne salakmışım" demelerim, o yüzden diğerlerinin farkını hatırlamalarım.

Teşekkür etmek istedim.

Hayatıma girip, benden bir şeyler çalıp çalıp gittiğiniz için teşekkür ederim. Sizler olmasaydınız asla ama asla böyle büyüyemez, böyle akıllanamazdım. Teşekkür ederim. Beni böylesine büyütürken öylesine küçüldüğünüz için. Saygının nasıl bir şey olduğunu hatırlattığınız için. Teşekkür ederim, asıl olanın sevgi olduğunu öğrettiğiniz için. Beni ittiğiniz her kuyunun sonundan ışıklar içinde çıkmama neden olduğunuz için. Hepsi için, milyonlarca kez, teşekkür ederim.

2018 bana nasıl geçecek belli, dilerim siz sürüm sürüm sürünür biraz büyürsünüz.
Eee biraz büyümekten zarar gelmez. Değil mi ama?
Biraz büyüyünce belki sizler, arkalarından sözler söylediğiniz, atıp tuttuğunuz adamların bile tırnağı olamayacağınızı anlayıp düzeliverirsiniz.
"Default geliyormuş o özellik büyüyünce, ben önceden konuştum ordan biliyorum. :)"

O gün geldiğinde yüzünüzü bırakın sesinize bile tahammülüm olmadığını anlayıp, nasıl da iyi bir oyuncu olduğumu farkedeceksiniz. Ah sizin için korkunç bir tecrübe. Sabırla bekliyorum.

Kolay gelsin.

B.