30 Ocak 2017 Pazartesi
Can
Bir gün, "keşke orda olsaydım" diyeceksin deseler, asla inanmazdım. Asla!
O gün bugünmüş.
Sevdiğim kim varsa, hayatında hep bir engebeler. Bazen düşünüyorum. Acaba ben mi yaratıyorum bu kötü talihleri. Ben mi sebep oluyorum diye. Kara kedi gibiyim sanki. Kimin hayatına azıcık dokunsam... Ne bilim işte. Kötülük veriyorum gibi.
İşin boktan yanı, dokunduğum hayatlardan alabildiğince koparılıyorum. Koparıldığıma üzülmeye varmadan, üzülecek bir sürü şey yaşıyorum. Orda olamıyorum. Hiç bir zaman olmam gereken yerde, zamanda olamıyorum.
Hep bir geç kalınmışlık hissi.. Hep bir en güçsüz yanlarınla güç verirmiş hissi..
Geçecek diyorum, geçecek. Ama sanki kıs kıs gülüyorlar bana şu etrafımda dolaşan görünmezler. Gülüp, "daha bu ne ki?" diyorlar. Kovasım geliyor hepsini ama kovamıyorum. Haklılardır kesin, kovsam ne fayda.
Bir gün "orda olsaydım keşke" diyeceğime asla inanmadığım her yer için "keşke" dedim. Her yer için, içim liğme liğme olurken "KEŞKE" dedim.
Ah be arkadaşım...
Özür dilerim can arkadaşım....
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder