Kaza anı dün gibi aklımda.
Şehre tramvay geldiğinden beri çözülemeyen trafik lambalarının kurbanı olalı, yaklaşık 1 ay oldu.
Yeşil ışıkta geçmeme rağmen çarptığım amcanın "alkol var mı alkol?" nidaları kulağımda çınlıyor. :)
Kızılın pert olması, sonrasında döktüğüm gözyaşları, bütün bu anlar gözümün önünde film karesi gibi..
Her şeyde bir hayır varmış derler, gerçekten öyleymiş.
Şimdilerde bembeyaz bir sayfa açtım hayatıma. :)
Hoşgeldin Melek, iyi ki geldin.. :)
Fotoğraf için sayın Köktener'e sonsuz sevgiler, aşklar, böcekler falan.. :)
Böyle bir fotonun çekildiğini bilseydim acık gülümserdim, hep bu kadar ciddi mi kullanıyorum ben anlamadım ki? :)
Senin desteğin ve fikir babalığın olmasa, afedersin ama NAH alırdım ben bu oyuncağı. :)
Dip not: Seviyorum çocuk seni.. <3 :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder