Uyumak istediğimde en çok düşündüğüm şeylerden biri öğrencilik evimdir. Huzur bulmak uğruna, kendimi çoğu zaman hala ordaymışım gibi, yalnızlığa alışmışım gibi, sessizliğe alışmışım gibi hissetmeye çalışıyorum. Bazen ailem o kadar fazla geliyor ki evin içinde. Duvarların üstüme üstüme geldiği zamanları özlediğimi farkediyorum.
Rahat rahat sigara içebilmek adına bunu artık babamın yüzüne haykırma kararı aldım bugün mesela.
Hastaysak hastayız, alkolsüz kendimi bok gibi hissediyorum. İçicem çünkü ona sarılmak istediğimde o da benden kaçarsa dayanamıyorum. Anneme bunu haykırcam bugün mesela.
Televizyon denen şeyden nefret ediyorum. Keşke sadece maçtan ibaret olsa hayat. Sigaram yansa, içkim elimde olsa ve insanlar topun peşinde koşsa.
Saçmaladım..
Yakın arkadaşlarım iyi bilirler. Okulun bitmesine yakın her gece içmeye başlamıştım. Resmen alkolik gibi. sabah kapıma dayanırlardı uyandırmak için. Ağlar ağlar "bitmesiiin bitmesin istemiyorum. ben daha büyümedim istemiyorum." şeklinde içer dururdum. O dönemime geri dönmek istiyorum şu an. Öyle sağlıklı ve öyle alkolik olmak istiyorum.
Evimi özledim.
Burda hapiste gibiyim. Burası benim evim değilmiş gibi hissediyorum. Ben evimi özledim.
Rüyalarımda kanıtladı bunu, bilinçaltım evimi yaşattı bana.
Zaten şu hayatta tek teşekkürü bilinçaltıma edebilirim. Zira bana yaşattıkları çoğu zaman muazzam oluyor.
Evimi özledim.
Evimi özledimmmm.
Acaba şimdi kim o mutfakta kahvaltı hazırlarken son ses müzik dinliyo...
Acaba şimdi kim? :'(
Ben o mükemmel hayatımı özledim....
Durduk yerde çalan yangın dedektörümü bile özledim ya..
O hayatın içinde tek mükemmel olmayan o dedektördü ve ben onu bile seviyordum..
Ha bide sandalyelerden biri dengesizdi sürekli düşerdi ama olsun..
Oooof iyi be.. O hayatım çok da mükemmel değildi belki ama, şimdiden güzeldi...................
Ben o az mükemmel ama mutlu hayatımı özledim..
dedektörsüz; sandalyasi düşmeyen, kırmızı koltuklu bi tane var burda.. gel ablana ;))
YanıtlaSil