Bugün, hayatım boyunca çok istediğim ama bir türlü korkudan kararsızlıktan yapamadığım bir şeye daha tik attım. Hem de canım oğlum sayesinde. Aslında düşündüm de, sanırım zaten bir çok şeyi onunla, onun sayesinde gerçekleştirdim. Gücümün 90%’ı ona ait. Allah ayırmasın.
Sabah kalkarkalmaz Erdem’i aradım. “Ben geliyorum.” dedim. “Emin misin?” dedi. :) Bu kaçıncı aramam ben bilmiyorum tabi, çocuk haklı. “E evet” dedim. “E gel” dedi.
Gittiğimde, buna benzer bir şeyler istiyorum diye karaladığım şeye bakıp; “Burcu sen deli misin? Bu şahane! Senin yazın mı bu?” dedi. İnce bir “Evet” ile karşılaştı.
“Başka hiç bir şey tasarlamamıza gerek yok. Bu zaten muhteşem. Otur.”
Herşey oracıkta oldu bitti. Kendimle, bunu yapabildiğim için ayrı, o yazının her noktasında emeğim olduğu için ayrı gurur duyarak muhteşem bir rahatlamayla çıktım kapıdan.
Aşk. Aşk bu. Aşk, böyle bir şey. Sonsuza dek saklamaktan çekinmeyeceğiniz kadar güzel. Başka hiç birşeye benzemeyecek kadar mutluluk salgılatan cinsten.
Çok sevdim ya şimdi ben bunu, abartırım utanmadan. 💛
Hoşgeldin hayatıma balonlu yıldızlı emekli elyazılı uçarı kaçarım.
Bulut.🎈
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder