Yüzyüzeyken konuşuruz, ne zaman yeni bir şarkı çıkartsa, dibine dibine çekiyor beni. Sizi de öyle mi? Ah pardon ama biz bu grubu severken bu adamlardan nefret eden tipler vardı, şimdi hepsi hasta(!) ya, ben biraz soğudum bu arkadaşlardan yalan yok. Yine de güzel müzik duyunca dayanamayıp sevme refleksi gösteriyorum. Çok mu umurlarında? Sanmam. Olsun belki bir gün bu saçma kitlelerinden kurtulup bize geri dönerler. Yazım baki. Açmış kollarımı bekliyor olacağım.
Şu yeni şarkılarının her sözünü mısra mısra, ince ince, hece hece okuyup anlamaya çalışıyorum da şimdi. Anlamlar çıkarıp, kendime yüklüyorum. Bazen utanmadan gülümsetiyorlar i.neler. :) Eskiler hep kötü olacak diye bir şey yok ya. Tarih hep mi kötü şeyleri yazıyor sanki. Güzel şeyleri hatırlatıp "of" çektiriyor bu şarkısı bana zira. Ben de sevdim. Herkes gördü. Napayım yani!
"Bize biraz umut lazım.
Diyaloglar, karavanlar."
Bugün biraz kötüyüm evet. 10 gün sonra tekrar işbaşı yaptık ondan mı? Yoksa üstümdeki şu ölü toprağını atıp gittiler de ben böyle altında kaldım diye mi bilmiyorum. Hem her zaman güçlü olmak zorunda değilim ya? Şu lanet öksürük de beni hayattan soğuttu. Ne geçmez illetmiş. Günlerdir öksür öksür! Belki ondan yıldım bu kadar. Bilmiyorum. Ne olursa olsun eve döner dönmez saçları toplayıp makyajı silip yumulacağım çocuğa. Sıkıysa güçsüz ol bakalım orda? Mümkün değil! Bırakın burda biraz mutsuz olayım. "Gelip gelip sormayın neyin var diye." şeklinde bağırıcam birazdan. Ne çok özlemişler benle geyik yapmayı, ciddi olunmaz mı benle??? Kötüyüm işte!
Ya da hayat da bir garip diye, hani vapurlar falan. :) Belki de ondan kötüyüm bilmiyorum.
Gemiler boş demiş Kaan, hayat da öyle sevgili Boşnak. Hayat da öyle.
Bize biraz umut lazım.
Biraz diyalog. Belki bir de karavan.
Boş gemiler.. Güzel olmuş anlayacağınız.
İyi dinlemeler. Bolca sevmeler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder