Hayatın kum saatini, yanındaki tutarmış.
Benimki boşlukta sanırım o yüzden zaman bu denli yavaş. Günler geçmiyor. Zaman akmıyor.
Hayatım, kum saatim, öyle bir yerde, öyle imkansız birinde kalmış ki, ne alabiliyorum geri, ne çevirebiliyorum kum saatimi.
Yavaş zaman, biraz daha yavaş.
Şarkı bitmesin, Nejatın gönlü, Teonun sesi susmasın.
Zaman akmadığına göre, çıkmışım bütün akıllardan.
Madem öyleyse, dursun zaman..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder