Unsteady 〰

Biraz huzur, biraz çilek, biraz yıldız, biraz martı. 

Belki güzel bir müzik. Bir fırt sigara, bir yudum bira. 

Güzel bir kahkaha, sakin bir uyku. 

Çok mu şey istedim diye düşünüyorum? Hayattan çok mu şey istedim? 

〰

Kar Tanesi

Kötü günler geçirdik biliyorum. Kendi dertlerimizi unutup bir olduk, bazen "ulan böyle şeyler yaşamasak da paramız yok diye üzülsek, ne bileyim aşk acısı çeksek daha iyi olmaz mıydı?" dedik.

Ama geçiyor işte.

Kara lekeler sayfaları kirlettiği gibi kalıveriyor orda, hayatımıza devam ediyoruz. Haberlerde görürsek "kapat artık izlemek istemiyorum" diyoruz. Sosyal medyadan videoları artık izlememeyi tercih ediyoruz. Duygusal çöküntümüzü gidermek için evden çıkıp hava almayı tercih ediyoruz. Sonra bir bakıyoruz başkalaştırılmış toplumumuz kornalarla sevinç konvoyları atıyor. Pes diyoruz, "pes be kardeşim!"

^^"Hiç öpmeyim canım, sen çok cahilsin." gibi.^^

O kara geceyi de sayarsak bugün 3. gece. Kendimi kafa olarak rahatlatmam gerektiğini düşünüp yarın işe gidecek olmanın stresi üstüme bastıkça daha çok yoruluyorum. Müzik güzel geliyor yalnız ruha. Bugün gidip iki plak daha alarak kendimi biraz şımarttım ben. Kendimizi biraz şımartmazsak zaten yaşamaktan keyif alamayacağız bu ülkede. Çünkü onlar bizi şımartmak için hiç bir şey yapmıyor. Bakın mottonuz olsun bu, unutmayın bunu.

Bu arada Teoman ne güzel adam. Albümün başlarında "bir kar tanesi ol, kon dilimin ucuna" diyor, sonralarda ise küçük bir kar tanesinin onca yolu uçup tam da dilinin ucuna konduğundan bahsediyor. Umut veriyor. Olmayacak bir şeyleri olduruyor, keman sesleriyle balonlar uçuruyor kalbimden.

Uçan balonlar nereye gidiyor diye sorguladım birden? Patlamıyorlardır belki ne biliyorsunuz? Evrene gönderilmiş mesajlarımızı yiyen uzaylılara inanıyoruz da uçan balonları kaçıran uzaylılara neden inanmıyoruz?

Öyle işte.

Zaman hızlıca akıp gidiyor. Bu ülke ömrümüze kara kara sayfalar bırakıyor. En azından güzel sözler güzel sesler var hayatımızda, gözlerimin önüne o gencecik askerler gelmeden sadece gitar sesinde kaybolmaya çalışıyorum ancak..... Sadece çok üzgünüm işte, sizler gibi ben de çok üzgünüm.. Ve bu üzgünlük geçmesin istiyorum sanırım. Hayatımıza devam edemeyelim...

Ya da gelin gidelim buralardan..

Hadi, bir an önce gidelim..

B.


"al tüm param bu dedim
boşver dedi sende kalsın
bir parça yeter ufak
kopar ver yiyeceğinden
etrafına bak 
onlardan olma sakın
yola koyul küçük küçük 
git buralardan"

*=)

Biliyorsun değil mi?

Yakalar bir araya gelmeyecek, işler rast gitmeyecek, bu sıkıntılar senden çıkmasa bile bir gün kızından, kardeşinden çıkacak, ya da başka bir adam senin başkalarına yaşattıklarını sana yaşatacak. Kahrolacaksın, gün o günü gösterdiğinde şimdi olmadığı kadar akıllara geleceğim.

Ve o gün biz, ben keyfim ve kahyam çok eğleneceğiz. Çok. :)

B.

^^

27 yıl, 50 yıllıklara kısacık gelse de, bana size ona koskoca 27 yıl demek işte. :) Geriye dönüp baktığımda güzel anılarım tatlı dostluklarım mükemmel ailemin dışında, bir sürü yanlışı, kötü insanı, boşa harcanan zamanı, yanlış arkadaşlıkları, yapılan hataları hatırlatıyor. Sonra 28den alınan ilk gün neticesinde, önüme bakıyorum ve.. Güzel bir işim, bir miktar yenilesi param, güzel bir evim, tatlı bir kocam, eğlenceli bir ailem, sevgime değer arkadaşlarım dostlarım kardeşlerim ve onların verdiği sonsuz sevgiyi görüyorum.

Sonra diyorum ki içimden "Biriktirdiklerin yeter de artar." ❤️

Pişmanlıklar büyütüyor insanı, yaş yıl hikaye. Mutsuzluklar, kayıplar, değersizlikler, sevgisizlikler büyütüyor güçlendiriyor. 27den gün aldığım yaşımı hiç sevmemiştim zaten. İşimi evimi şehrimi değiştirdim. En büyük destekçilerimden biricik amcamı kaybettim. Ailemden uzakta yaşamaya başladım. Kazık yedim. Kazık yedim. Kazık yedim. 27den gün almak yetti anlıcağınız. 

Neyse ki yavaştan 28 geldi. Balonlarla, minionlarla, plaklarla, sevgiyle geldi. Hoşgeldi. 

İyi ki doğdun Bubum 

İnan seni ben de çok seviyorum. 

Yeni yaşımız güzel geçsin. Huzurlu. Ağaçlı. Kahveli. Belki bir miktar martılı. Bunu hakettin 〰 

Merhaba 28, iyi ki geldin! 🎈

B.