Memleket meseleleri iyi gelmedi mi biraz? Size bana bize.
İnsan kendi dertlerini unutuyor baksanıza. Ne hastalık kaldı, ne aşk acısı..
Bizim çocuklar ölümlerden ölüm beğendi. Onlarla öldük.
Bizim aşklar ölümlerden ölüm beğenmişti de, onlarla da ölmemiş miydik zamanında?
İnsan bunca sıkıntının arasında kendine ne kadar üzülebilir.
Konuşmak az, susmak az, koşmak az, yaşamak bile az geliyorsa, bu saatte ne korkutabilir bizi?
Peki sorarım size. Nerden bulaştık biz bu kadar belaya?
Neyse...
Bizim belalar, bizim çocuklar, bizim aşklar üçgenindeyiz artık.
Heee iyi oldu iyi.
Heyecansızdık, alın bize heyecan.
Allah'ından belasını istemiş, o üçgen içinde, bir avuç kadar insanız artık.